Józef Filipczyk

Pseud.Ignac,Śmiały(ur.6 marca 1907 w Gniazdowie k.Będzina,zm.27 marca 1979 w Katowicach)górnik,urzędnik,działacz komunistyczny.Urodzony w wielodzietnej rodzinie robotniczej Piotra Filipczyka,skończył szkołę podstawową i od 1922 r.pracował w kopalni w Orzegowie(obecnie w Rudzie Śląskiej),od 1930 r.bezrobotny.Członek Centralnego Związku Górników i od 1928 r.działacz KPP,organizował komórki KPP w Orzegowie i Goduli.Członek Komitetu Dzielnicowego(KD)KPP w Rudzie Śląskiej,1929-1931 działał również w legalnej PPS-Lewicy.Brał aktywny udział w kampanii wyborczej do II i III Sejmu Śląskiego w 1930 r.członek Okręgowego Komitetu Wyborczego PPS-Lewicy w Królewskiej Hucie.Działacz Zrzeszenia Wolnych Związków Zawodowych w Polsce(z ramienia KPP),we X 1930 r.współorganizator Górnośląskiego Związku Zawodowego Górników w Polsce,w którym został sekretarzem Zarządu Głównego(ZG).Organizował wiece i demonstracje pod hasłem"chleba i pracy",prowadził agitację strajkową w kopalniach,za co 12 VIII 1931 został skazany na 6 miesięcy twierdzy.W III 1932 r.organizował demonstrację bezrobotnych w Orzegowie,która zakończyła się starciem z policją.Wkrótce udał się do Hamburga,później na polecenie KC KPP do Moskwy,gdzie przez rok studiował w szkole partyjnej.Po powrocie został członkiem Komitetu Okręgowego(KO)KPP Górnego Śląska,działał też w Lewicy Związkowej.1934-1935 sekretarz podokręgu rybnickiego,później podokręgu w Lipinach.We IX 1939 r.przedostał się do Lwowa,a w 1940 r.na Ural,gdzie pracował w hucie.Jesienią 1941 r.wstąpił do PSZ w ZSRR,z którą w VII 1942 r.ewakuował się do Iranu.W połowie 1943 r.podjął pracę w fabryce w Teheranie,w 1944 r.przeniósł się do Moskwy,skąd został skierowany do działalności w kraju.W Lublinie wstąpił do PPR,w I 1945 r.wraz z kierowaną przez Aleksandra Zawadzkiego grupą operacyjną wrócił na Górny Śląsk z zadaniem tworzenia Okręgowej Komisji Związków Zawodowych(OKZZ),której został sekretarzem.Od III 1945 r.zastępca dyrektora huty"Kościuszko"w Chrzanowie.Członek Miejskiej Rady Narodowej i Komitetu Miejskiego(KM)PPR.Delegat na I Zjazd PPR w grudniu 1945 r.w Warszawie.Od 1947 r.zastępca dyrektora fabryki śrub w Żywcu,potem kopalni Turów i kopalni węgla brunatnego w Łęknicy.Od 1951 r.pracownik Okręgowego Urzędu Górniczego w Chorzowie,od V 1955 r.w Rudzie Śląskiej.Skończył technikum górnicze w Bytomiu.Wielokrotnie był sekretarzem POP PZPR i członkiem KM PZPR w Rudzie Śląskiej.Od 1965 r.na rencie.Odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.