Życiorys
Był synem Kazimierza,dziennikarza i Izy Moszczeńskiej-Rzepeckiej,działaczki społecznej i oświatowej,bratankiem Karola,wnukiem Ludwika Władysława i prawnukiem Kajetana Władysława,brat Hanny Pohoskiej.Był dwukrotnie żonaty.Działał czynnie w tajnym skautingu od 1912 r.oraz należał od maja 1914 r.do Związku Strzeleckiego.Od sierpnia 1914 r.służył w Legionach Polskich,w szeregach 1 Pułku Piechoty,awansując na dowódcę sekcji.Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 roku znalazł się w szeregach Polskiej Siły Zbrojnej,gdzie ukończył szkołę oficerską i uzyskał w czerwcu 1918 roku pierwszy stopień oficerski.W odrodzonym Wojsku Polskim służył od listopada 1918 r.jako dowódca plutonu w szkole podchorążych.Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919.Był przydzielony do 3 Pułku Piechoty Legionów.W latach 1922–1924 był słuchaczem Kursu Normalnego w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie.Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z 1 lipca 1923.Z dniem 1 października 1924,po ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu naukowego oficera Sztabu Generalnego,otrzymał przydział do Oficerskiej Szkoły Piechoty w Warszawie.W Oficerskiej Szkole Piechoty dowodził batalionem podchorążych oraz wykładał strategię i taktykę wojskową.Na czele tego batalionu walczył w maju 1926 roku po stronie konstytucyjnych władz państwowych przeciwko zamachowi Józefa Piłsudskiego.W czerwcu 1926 roku został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie na stanowisko referenta w Oddziale Wyszkolenia Sztabu.28 października 1926 roku został przeniesiony do Dowództwa 4 Brygady Ochrony Pogranicza w Czortkowie na stanowisko pełniącego obowiązki I oficera sztabu.26 kwietnia 1926 roku został przeniesiony z KOP do Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia w Rembertowie na stanowisko asystenta i służył tam w kolejnych latach.17 grudnia 1931 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 roku i 5 lokatą w korpusie oficerów piechoty.W Wyższej Szkole Wojennej był asystentem wykładowcy taktyki mjra Jana Kosiny[15], następnie w latach 1935-1939 był tam wykładowcą taktyki.Kampanię wrześniową 1939 r.odbył w sztabie Armii„Kraków”na stanowisku szefa Oddziału III Operacyjnego.Podczas okupacji niemieckiej od października 1939 r.działał w SZP i ZWZ szef sztabu okręgu Warszawa miasto SZP i ZWZ.Następnie szef Biura Informacji i Propagandy w Komendzie Głównej AK.Przeciwnik mianowania gen Bora-Komorowskiego na dowódcę AK.Po powstaniu warszawskim w niewoli niemieckiej.W marcu 1945 r.po powrocie z niewoli zastępca komendanta organizacji„NIE”.Organizator i dowódca Delegatury Sił Zbrojnych.Był zwolennikiem zakończenia pozbawionej perspektyw walki zbrojnej i podjęcia działalności politycznej w sierpniu 1945 roku rozwiązał Delegaturę Sił Zbrojnych na Kraj.We wrześniu 1945 r.założył konspiracyjną organizację Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość.W części deklaracji WiN dotyczącej polityki zagranicznej była mowa o konieczności utrzymania dobrych stosunków politycznych i gospodarczych z ZSRR.Krytykował Jana Mazurkiewicza„Radosława”za nawoływanie z więzienia do ujawnienia się żołnierzy AK i DSZ.5 listopada 1945 został aresztowany.Zawierzywszy gwarancjom śledczych MBP o nierepresjonowaniu,ujawnił wszystkich swoich współpracowników i nawoływał do ujawnienia się pozostałych członków WiN-u.Wydał bezpiece cały majątek,który pozostał mu w spadku po AK milion dolarów w złocie i banknotach,drukarnie,archiwa,radiostacje.Było to powodem kolejnej fali aresztowań podziemia niepodległościowego.Skazany w procesie pokazowym w 1947 r.na karę 8 lat więzienia,dwa dni później ułaskawiony przez Bieruta.Zwolniony z więzienia w lutym 1947 roku.Przyjęty do Wojska Polskiego był wykładowcą w Akademii Sztabu Generalnego w Warszawie.W 1949 r.ponownie aresztowany i więziony do 1954 r.Później pracownik Instytutu Historii PAN(gdzie obronił doktorat).Zmarł 28 kwietnia 1983 w Warszawie.Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Awanse
- kapitan ze starszeństwem z 1 lipca 1923(w 1928 r.26 lokata)
- podpułkownik 1938 r.
- pułkownik 1 lipca 1940
Ordery i odznaczenia
- Order Orła Białego pośmiertnie(1995 r.)
- Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari(1923 r.)
- Krzyż Niepodległości(1932 r.)
- Krzyż Walecznych trzykrotnie(28 września 1944)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz