Ur.7 kwietnia 1884 w Antonowie koło Łomży,zm.15 września 1953 w Brzezinach polski lekarz,taternik,alpinista,turysta,działacz Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego(PTT).
Wykształcenie i praca
W Rosji skończył studia medyczne i tam jako lekarz wojskowy przeżył I wojnę światową.W 1919 r.wrócił do Polski.Osiadł w Brzezinach w województwie łódzkim i tam żył do śmierci.Prowadził rozległą zawodową praktykę lekarską.
Uprawianie turystyki górskiej
Już jako dorosły człowiek zetknął się z górami i turystyką górską.Ok.1925 r.wstąpił do PTT i rozpoczął wspinanie się po górach,głównie w Polsce.Zdobył większość szczytów tatrzańskich,ale także kilka szczytów alpejskich.W 1929 r.pod wrażeniem śmierci Mieczysława Świerza(zginął na zachodniej ścianie Kościelca 5 sierpnia 1929 w wieku 38 lat)swoim darem pieniężnym zapoczątkował Fundusz Uczczenia Pamięci M.Świerza,przekształcony wkrótce w Fundusz Alpinistyczny im.M.Świerza,dzięki któremu było możliwe bezpieczne zorganizowanie kilku wypraw alpinistycznych.Interesował się topografią i nazewnictwem tatrzańskim oraz ideologią alpinizmu.Był propagatorem ochrony przyrody górskiej.Dostrzegalny jest jego wkład w rozwój łódzkiego taternictwa.Od 1931 r.włączył się w działalność organizacyjną Łódzkiego Oddziału PTT.Był członkiem sądu honorowego,członkiem zarządu,wiceprezesem,a w latach 1937–1939 prezesem oddziału PTT w Łodzi.Od 1929 r.był członkiem Sekcji Turystycznej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego a potem Klubu Wysokogórskiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego,wiceprezesem Koła Taterników Łodzian w latach 1935-1939.Po wojnie w życie organizacyjne już się nie włączał,ale turystykę czynnie nadal uprawiał.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz