Teofil Laśkiewicz

Teofil Emeryk Laśkiewicz(ur.5 listopada 1869 w Skierniewicach,zm.23 sierpnia 1925)polski inżynier technolog, przemysłowiec i współwłaściciel „Zakładów Mechanicznych E. Plage i T. Laśkiewicz” w Lublinie.
Biografia
Był synem Konstantego,pracownika kolei i Melanii z Nagórskich.Żonaty z Zofią z Eustachiewiczów(1880-1955),z którą miał syna Romana(1903-1970).Ukończył szkołę średnią w Łowiczu,po której rozpoczął studia inżynierskie w Instytucie Technologicznym w Petersburgu.Po ukończeniu studiów w 1894 roku krótko pracował w fabryce w Warszawie,później był przedstawicielem w Odessie Biura Technicznego J.Arkuszewskiego z Łodzi.W roku 1898 przybył do Lublina gdzie w dniu 2 stycznia 1899 roku zawiązał spółkę z Emil Plage.Spółka została zawiązana na okres 10 lat pod nazwą„Zakładów Mechanicznych E.Plage i T.Laśkiewicz”w Lublinie.W ciągu kilku następnych lat fabryka rozwijała się i dalej rozbudowywała.Rozszerzał się także asortyment wytwarzanych urządzeń.Stopniowo od kotłów dla gorzelni do kompletnych rozwiązań także dla cukrowni,krochmalni,browarów oraz kuchni polowych.Od 1907 roku zakłady rozpoczęły produkcję na dużą skalę kotłów parowych o niskim i wysokim ciśnieniu oraz konstrukcji żelaznych dla cukrowni i cementowni.Duża część produkcji sprzedawana była na terenie Imperium Rosyjskiego poprzez sprzedaż bezpośrednią oraz własne biura w Petersburgu,Kijowie,Rostowie nad Donem,Mińsku,Warszawie i Żytomierzu.„Zakłady Mechaniczne E.Plage i T.Laśkiewicza”były jednym z większych zakładów na terenie Lublina.W 1899 roku zatrudnionych tam było 90 robotników,w 1901 r.około 150 robotników,a 7 lat później już około 300.Za dobrą jakość produktów zakład uzyskał złoty medal na wystawie rolniczo-przemysłowej w Lublinie w 1901 roku.Po nagłej śmierci bezpotomnego Emila Plage 12 grudnia 1909 roku udziały przeszły na rodziców,cztery siostry oraz brata Edwarda.Firmę dalej prowadził T.Laśkiewicz.Po śmierci rodziców Emila Plage cały udział w firmie przeszedł na siostry i brata,którzy odsprzedali go w 1911 roku K.Arkuszewskiemu(90%)oraz T.Laśkiewiczowi(10%),którzy zawarli spółkę do dalszego prowadzenia fabryki pod dawnym szyldem.Od 1910 roku Laśkiewicz był także jednym ze współwłaścicieli krochmalni„Lublin”.Był także akcjonariuszem firmy budowlanej„K.Arkuszewski i S-ka w Lublinie”.W czasie pierwszej wojny światowej Teofil Laśkiewicz nabył we wsi Jakubowice Murowane majątek ziemski wraz z pałacem,gdzie zamieszkał.Po wojnie„Zakłady Mechaniczne E.Plage i T.Laśkiewicz”uzyskały potężne zlecenie na produkcję 300 dwupłatowców Ansaldo A-300 i Ansaldo A-1„Ballila”na włoskiej licencji i z włoskimi silnikami.A później na francuskie samoloty Potez XV.Zmarł w Lublinie i został pochowany na cmentarzu przy ul.Lipowej.Teofil Laśkiewicz bardzo czynnie uczestniczył w życiu Lublina.Był prezesem Oddziału Lubelskiego Związku Przemysłowców Metalowych,Towarzystwa Rzemieślników i Handlowców w Lublinie.Należał do założycieli i był prezesem Rady Nadzorczej Towarzystwa Pożyczkowo-Oszczędnościowego Robotników Chrześcijańskich w Lublinie.Był także członkiem zarządu Lubelskiego Towarzystwa Dobroczynności.