Alfons Flinik

16 listopada 1926-11 lutego 2003 w Gnieźnie,polski hokeista na trawie,olimpijczyk.

Życiorys
Syn Władysława i Agnieszki z Borowskich,ukończył w Gnieźnie szkołę zawodową(uzyskując zawód technika mechanika)oraz liceum ogólnokształcące.Karierę hokejową związał z klubem Stella Gniezno(później zmieniano nazwę na Spójnia i Sparta),w barwach którego zdobył czternaście tytułów mistrza Polski(1947,1948,1949,1950,1951,1952,1953,1956,1957,1958,1959,1961,1962,1964).Grał na lewym skrzydle,względnie w ataku.W latach 1949-1960 wystąpił w 43 meczach reprezentacji narodowej,strzelił sześć bramek.Debiutował 4 września 1949 w Pradze w meczu z Czechosłowacją.W 1952 r.grał we wszystkich meczach turnieju olimpijskiego w Helsinkach(Polska zajęła 6 miejsce).Drugi start olimpijski w Rzymie w 1960 r.(12 miejsce)był zarazem jego pożegnaniem z zespołem narodowym;także na tej olimpiadzie wystąpił we wszystkich meczach.2 sierpnia 1952 wziął udział w meczu Europa-Indie w Amsterdamie.Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener.Był również działaczem sportowym,zarówno w swojej dyscyplinie,jak i środowisku olimpijczyków.Zorganizował i kierował Gnieźnieńskim Klubem Olimpijczyka,był wiceprezesem Sparty Gniezno.Pochowany na Cmentarzu św.Krzyża w Gnieźnie.Hokeistami(również olimpijczykami)byli jego bracia Henryk i Jan.Żonaty(żona Urszula z domu Hetman),dwie córki(Anna i Jolanta).Hokej uprawiała także jego wnuczka Marta Kiełpińska.
Odznaczenia i upamiętnienie
Jako pierwszy hokeista został uhonorowany tytułem„Mistrz sportu”(1952 r.)potem otrzymał także tytuł„Zasłużony mistrz sportu”,srebrny i brązowy Medal„Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”,Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi,Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.Rada Miasta Gniezna w czerwcu 2003 r.postanowiła upamiętnić Alfonsa Flinika nadając stadionowi hokejowemu przy ul.Paczkowskiego imię„Alfonsa Flinika”.