środa, 19 października 2016

Franceska Michalska

Ur.10 sierpnia 1923 w Kamieńcu Podolskim polski lekarz pediatra i pisarka,autorka wspomnieniowej powieści"Cała radość życia.Na Wołyniu,w Kazachstanie,w Polsce".
Biografia
Rodzice Franceski Waśkowscy prowadzili gospodarstwo rolne na Wołyniu,we wsi Maraczówka.Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej,w wyniku podpisania traktatu ryskiego wieś znalazła się kilkanaście kilometrów na wschód od granicy II Rzeczypospolitej.W 1936 r.rodzina została przymusowo przesiedlona do Kazachstanu.Jak wiele innych polskich rodzin wysadzono ich z pociągu w niezamieszkanym stepie i pozostawiono bez środków do życia.Mimo to,Franceska zdołała przeżyć.Na rok przed wybuchem II wojny światowej dostała się do trzyletniej szkoły felczerskiej w Pietropawłowsku,którą ukończyła w przyspieszonym tempie,a następnie została wysłana do jednego ze szpitali polowych Armii Czerwonej,skąd po krótkim czasie została przeniesiona do pracy w domu dziecka.W 1941 r.zdała egzaminy wstępne do Instytutu Medycznego w Ałma-Acie,skąd przeniosła się do Charkowa,a następnie do Czerniowiec,cały czas kontynuując studia medyczne.Po zakończeniu II wojny światowej uzyskała(nie do końca legalnie)status polskiego repatrianta i została skierowana do Wrocławia,gdzie kontynuowała studia na tamtejszej Akademii Medycznej.Absolutorium na tej uczelni uzyskała w 1949 r.a dyplom lekarza w 1950 r.Po studiach nakazem pracy została skierowana do Kłodzka,gdzie pracowała wraz z mężem w miejscowym szpitalu w latach 1951–1954;urodziła w tym czasie troje dzieci.W 1955 r.zdecydowała się przenieść z całą rodziną do Siemiatycz,do szpitala powiatowego im.dr Józefa Brudzińskiego.W 1956 r.w Instytucie Doskonalenia Kadr Lekarskich w Warszawie uzyskała specjalizację I stopnia z pediatrii.Specjalizację drugiego stopnia otrzymała w 1966 r.Od tego roku do 1985 pełniła funkcję ordynatora oddziału dziecięcego w szpitalu w Siemiatyczach.W 1991 r.będąc już na emeryturze,Franceska Michalska zaczęła spisywać swoje wspomnienia.Wydała je początkowo w formie dwóch artykułów prasowych w„Życiu Warszawy”.W trakcie śmiertelnej choroby jej syna Jana,który wyemigrował do Szwajcarii,aby pocieszyć jego córki,a swoje wnuczki,zaczęła spisywać wspomnienia w bardziej obszernej formie.W 2007 r.wspomnienia te w formie książkowej zostały opublikowane przez Oficynę Literacką Noir sur Blanc.W 2008 r.książka znalazła się w finałowej siódemce nominowanych do literackiej nagrody COGITO.Książka ta została przetłumaczona i wydana w 2009 r.we Francji.
Nagrody i odznaczenia
  • 1983 r.odznaka ministra zdrowia i opieki społecznej„Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia”
  • 2005 r.Krzyż Zesłańców Sybiru
  • 2008 r.odznaczenie„Za Szczególne Zasługi dla Powiatu Siemiatyckiego”

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz