Andrzej Hausbrandt

Ur.16 lipca 1923 w Warszawie,zm.24 marca 2004 tamże polski teatrolog,popularyzator teatru,krytyk teatralny,eseista,publicysta,prozaik,autor adaptacji scenicznych.

Biografia
Syn Jana Teodora(inżyniera leśnika,zamordowanego w Katyniu) i Stanisławy z domu Berka.Uczeń Gimnazjum i Liceum im.Mikołaja Reja w Warszawie,okupację niemiecką przeżył w Warszawie.Był uczestnikiem tajnych kompletów,zdał maturę i rozpoczął studia prawnicze na tajnym Uniwersytecie Warszawskim.W 1944 r.został żołnierzem Armii Krajowej,brał udział w Powstaniu Warszawskim(Obwód"Żywiciel",Zgrupowanie Żbik).Po powstaniu mieszkał pod Częstochową.W sierpniu 1945 r.powrócił do Warszawy.W 1949 r.ukończył studia na na Uniwersytecie Warszawskim i uzyskał tytuł magistra.Trzy lata(1949-1953)był członkiem Stronnictwa Demokratycznego,z którego wystąpił w 1953 r.Represjonowany przez Urząd Bezpieczeństwa,spędził rok w więzieniu(rehabilitowany w 1956 r.)Od 1960 r.członek Międzynarodowego Instytutu Teatralnego,od 1968 r.należał do Towarzystwa Kultury Teatralnej,od 1971 r.do Association Internationale des Critiques de Théâtre i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich,(które w 1976 r.przyznało mu Nagrodę Klubu Krytyki Teatralnej).Od 1979 do 1983 r.należał do ZLP,a od 1989 r.do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.Wieloletni członek władz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.W 1985 r.przeszedł na emeryturę.Jego pierwsze małżeństwo(zawarte w 1946 r.z Ludmiłą Goetzen biologiem,a potem profesorem botaniki)zakończyło się rozwodem.W 1966 r.wziął ślub z Ireną Bołtuć,tłumaczką i krytykiem teatralnym.W 1995 r.wystąpił(z Andrzejem Łapickim i Zofią Kucówną)w filmie dokumentalnym Krystyny Piasecznej:"Zofia Kucówna.Portret na 40-lecie twórczości".Zmarł 24 marca 2004 w Warszawie.Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ul.Młynarskiej.
Praca
Na początku 1945 r.podjął pracę w Starostwie Powiatowym w Częstochowie(w Referacie Kultury i Sztuki).Po przyjeździe do Warszawy został zatrudniony w Ministerstwie Kultury i Sztuki,a potem jako wicedyrektor Biura ZG Związku Zawodowego Muzyków RP,w latach 1947-1950 był wicedyrektorem ZAiKS-u.W 1954 r.(po zwolnieniu z więzienia),pracował w zespole adwokackim.W 1955 r.był dyrektorem administracyjnym SPATiF-u.Od 1959 r.redaktor naczelny(do 1971 r.)założonego przez siebie miesięcznika Le Théâtre en Pologne(The Theatre in Poland)wydawanego przez Polski Ośrodek ITI(Międzynarodowy Instytut Teatralny).W 1959 r.był zastępcą dyrektora warszawskiego Teatru Komedia.W 1961 r.przeszedł do Teatru Ateneum i do 1969 r.był jego kierownikiem literackim.W latach 1976-1977 konsultant literacki lubelskiego Teatru im.Juliusza Osterwy.W latach 1977-1980 prowadził wykłady w Zakładzie Teatrologii Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego.Od 1978 r.do stanu wojennego również współtwórca i współredaktor(z Temidą Stankiewicz-Podhorecką)"BISZ"-u,przeznaczonego właściwie dla teatrów biuletynu SPATiF-u i ZASP-u.Emerytura w 1984 r.nie oznaczała dla niego rezygnacji z wykonywania ulubionej pracy:zaczął pisać dla krakowskiego"Zdania",w 1992-1993 był recenzentem teatralnym dziennika"Nowy Świat",a od 1992 r.datuje się jego współpraca z Radiem Wolna Europa,gdzie Redakcja Polska nadawała jego felietony teatralne.W latach 1992-1994 współpracował jako recenzent z Programem III Polskiego Radia,a od października 1994 r.aż do śmierci współpracował z Polskim Radiem BIS omawiając najnowsze przedstawienia w nadawanej w latach 1994-2003 audycji"S cennik Współczesny".
Twórczość
Działalność dziennikarską Andrzej Hausbrandt rozpoczął już w 1945 r.nawiązując współpracę z"Częstochowskim Głosem Narodu".W latach 1950-1952 był dziennikarzem Ilustrowanego Kuriera Polskiego(Bydgoszcz) i "Kuriera Codziennego"(Warszawa).Wiele lat redagował"Le Théâtre en Pologne(The Theatre in Poland"),ale i w tym czasie i później jego recenzje(i inne formy działalności dziennikarskiej)zamieszczały też:"Teatr","Polityka","Dialog","Kultura i Ty","Życie Literackie","Widnokręgi","Express Wieczorny","Odra","Kultura","Zdanie","Nowy Świat".Był Andrzej Hausbrandt autorem rozpraw na temat teatru(publikowanych m.in.w wymienionych czasopismach oraz książkach zbiorowych),ale także dwóch komedii(napisanych w I połowie lat 60),adaptacji teatralnych i telewizyjnych(m.in.Dostojewskiego,Struga,czy Boccaccia)oraz scenariusza monodramu.