Ksawery Działyński

Ksawery Szymon Tadeusz Działyński herbu Ogończyk(ur.24 października 1756 w Konarzewie,zm.13 marca 1819 tamże)senator-wojewoda Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego.
Biografia
Był synem Augustyna(wojewody kaliskiego) i Anny z Radomickich.W 1782 r.otrzymał Order św.Stanisława i po raz pierwszy posłował na sejm z województwa poznańskiego.W 1786 r.król pruski Fryderyk Wilhelm II,na którego koronację udał się z deputacją hołdowniczą,nadał mu tytuł hrabiowski i szambelaństwo.Był posłem na sejm 1786 r.w 1788 roku był posłem ziemi wschowskiej na Sejm Czteroletni.Brał udział w pracach nad Konstytucją 3 Maja,ale nie odgrywał znaczącej roli w stronnictwie patriotycznym.29 kwietnia 1791 roku przyjął obywatelstwo miejskie na Ratuszu Miasta Warszawy.Został wyróżniony Orderem Orła Białego.W okresie powstania kościuszkowskiego wchodził w skład Rady Zastępczej Tymczasowej,gdzie zajmował się problematyką regulacji monety.W czerwcu 1794 r.wyjechał do Poznania,był więziony przez władze pruskie w Spandau.Zwolniony w następnym roku,zajmował się głównie sprawami gospodarczymi swoich dóbr.Udało mu się wyprocesować Kórnik.Jako pierwszy zarządził w Konarzewie powszechne szczepienie przeciw ospie.Powrócił do działalności politycznej w 1806 r.W tym roku udał się z deputacją do Berlina,gdzie przemawiał do odnoszącego sukcesy militarne Napoleona.Od 1807 r.zasiadał w Komisji Rządowej Księstwa Warszawskiego;zajmował się sprawami ekonomicznymi.Wkrótce został mianowany senatorem-wojewodą;reprezentował Księstwo Warszawskie na ślubie Napoleona z Marią Ludwiką(1811 r.)Po upadku Napoleona pozostał senatorem,już w Królestwie Polskim.Wycofał się z działalności politycznej;skoncentrował się na problematyce gospodarczej Wielkiego Księstwa Poznańskiego.Szczególną uwagę poświęcał sprawom uwłaszczenia chłopów,propagował edukację rolniczą.Z małżeństwa z Justyną z Dzieduszyckich miał syna Tytusa i trzy córki Paulinę(zamężną Dzieduszycką),Klaudynę(zamężną Potocką) i Gabrielę.W 1786 r.odznaczony holsztyńskim Orderem Świętej Anny,w 1807 r.francuską Legią Honorową,w 1816 r.pruskim Orderem Orła Czerwonego.